تاریخچه آرامگاه امامزاده صالح تهران
این آرامگاه که در میدان تجریش و در فاصلۀ کمتر از 10 دقیقه (باخودرو) از هتل پارسیان استقلال قرارگرفته است، بسیار قدیمی است و به نظر می رسد که قدمت آن مربوط به زمان ایلخانیان است با این حال هنوز به درستی مشخص نیست که چه فردی این آرامگاه را ساخته است؛ در سال 1210 بود که فردی به اسم هلاکو این آرامگاه را ترمیم کرد، این شخص از فرزندان فتحعلی شاه قاجاربوده است، در آن زمان، گنبد این بنا، کاشی کاری شده و دری که در بخش جنوبی آن بوده به بخش غربی منتقل شده است؛ برادر این شخص، قسمت های دیگر این آرامگاه از جمله مسجد، حمام و حسینیه را احداث کرده است، بعد از سال ها دوباره در سال 1338 بود که فردی به اسم حسن فداکار گنبد را دوباره کاشی کاری کرد اما در سال 1368 بود که گنبد را تخریب و آن از نو ترمیم کردند. گنبد جدید ابعاد بزرگ تری نسبت به قبلی داشت، همچنین گلدسته های گنبد هم به آن اضافه شد و رواق های آن آیینه کاری گردید.
امامزاده صالح کیست؟
درباره نسبت این امامزاده شک و شبهاتی وجود دارد، عده ای براین عقیده هستند که این فرد نواده امام موسی کاظم است، افراد دیگری هم بر این باورند که ایشان، صالح بن موسی الکاظم برادر حضرت معصومه (س) محسوب می شود، با این حال در کتب تاریخی مانند کنزالانساب، انوار المشعشعین و مراقد المعارف اطلاعاتی وجود دارد که بیانگر این است که ایشان فرزند بلافصل امام موسی کاظم می باشد.
نحوه شهادت امامزاده صالح
درباره اینکه ایشان چگونه به شهادت رسیدند می توان گفت که صالح بن موسی الکاظم برای کمک به امام رضا (ع) همراه با یاران خود به طرف ایران رهسپار می شود، اما به کاروان ایشان حمله می شود و ایشان به شهادت می رسند؛ البته داستان دیگری هم وجود دارد که فردی با نسبت امام زاده صالح در منطقه اردبیل زندگی می کرده است و بعد از به شهادت رسیدن ایشان، سر وی را برای حاکم ری ارسال می کنند، اما عاشقان اهل بیت این سر را در روستایی در منطقه تجریش امروزی دفن می کنند و در نتیجه عده ای معتقدند که بدن امامزاده صالح در اردبیل و سر گرانقدر ایشان در تجریش است.
معماری بنای امامزاده
زمین این آرامگاه وسعتی به اندازه سه هزار متر دارد، در نتیجه می توان آن را یکی از امامزاده های بزرگ ایران هم به شمار آورد؛ هنگامی که به این بنا نگاه می کنید، احتمالا رنگ آبی فیروزه ای آن شما را به خود جذب خواهد کرد، کاشی ها و گلدسته های آن به این رنگ هستند، نقش های گوناگونی که در بنا به کار رفته به همراه طاق ها و طرح های چهار گوشه آن نشانی از سبک دوره های 7 و 8 هجری قمری دارد.
امامزاده دارای یک ایوان در بخش ورودی و چهار رواق است، در گذشته قبرهایی در صحن این آرامگاه وجود داشته است اما در سال های بعد تدفین در این مکان ممنوع شد و هم اکنون اثری از آن قبرها بجز چند شهید گمنام به چشم نمی خورد، در آن زمان ها، دور امامزاده دیوارکشی هم داشته است تا اینکه برای گسترش خیابان تجریش آن دیوارها تخریب شدند و قسمتی از آن قبرستان تبدیل به بوستان شد.
ورودی های مختلف امامزاده
امامزاده صالح تهران دارای سه ورودی است، دو تا از این درها به بازار تجریش و درِدیگر به ترمینال شهری ختم می شود و برای استفاده از این ورودی ها باید مسیری را پیاده طی کنید؛ همه می توانند از امامزاده بازدید کنند و در این خصوص مشکلی وجود ندارد.
در نیمه اول سال، زائران می توانند از اذان صبح تا نیمه شب و در نیمه دوم سال از اذان تا 11 شب به این مکان مراجعه کنند.
